Vista normal Vista MARC Vista ISBD

Memorias dun neno labrego / Xosé Neira Vilas

por Neira Vilas, Xosé [autor/a]; Díaz Pardo, Isaac [ilustrador/a]; Xesús Alonso Montero [prologuista].
Tipo: materialTypeLabelLibroSeries: Narrativa (Edicios do Castro).Editor: Sada (A Coruña) :Edicións do Castro ,1996 Edición: 19ª ed.Descrición: 141 p. :il. ;22cm.ISBN: 9788498653434.Materia(s): Aventura | Emigración | Pobreza | Valores | Realismo | GaliciaRecursos en liña: Faga clic para acceso en liña Resumo: Memorias dun neno labrego é o caderno no que Balbino escribe todo o que lle acontece na súa aldea. A familia do protagonista é moi pobre e traballa a terra e o gando dun Señor. Os país de Balbino trátano coma a un maior, pero nos seus ollos aínda se pode albiscar a inocencia propia dun neno da súa idade. A Balbino gústalle pensar o porque das cousas e cavilar sobre o mundo. Non ten moitos xoguetes, máis é feliz , xa que se conforma con moi pouca cousa. Tampouco ten amigos e agora que moita da súa xente querida ten que emigrar a América, Balbino síntese máis solo ca nunca. Pero pronto vese obrigado, por mor dunha discusión a abandonar a súa familia e buscarse el só a vida. O único que o mantén con ilusión para seguir vivindo son esas cousas insignificantes para os ollos dun adulto, pero tan importantes para un neno.
    valoración media: 0.0 (0 votos)
Tipo de ítem Localización actual Sinatura topográfica Número de volume Dispoñibilidade Notas Data de vencemento Código de barras Datos do exemplar
Prestable CEIP Escultor Acuña
Sala préstamo
82N-G NEI mem 1 Dispoñible PEC033000007041

Ilustracións de Isaac Díaz Pardo

Maiores de 12 años

Memorias dun neno labrego é o caderno no que Balbino escribe todo o que lle acontece na súa aldea. A familia do protagonista é moi pobre e traballa a terra e o gando dun Señor. Os país de Balbino trátano coma a un maior, pero nos seus ollos aínda se pode albiscar a inocencia propia dun neno da súa idade. A Balbino gústalle pensar o porque das cousas e cavilar sobre o mundo. Non ten moitos xoguetes, máis é feliz , xa que se conforma con moi pouca cousa. Tampouco ten amigos e agora que moita da súa xente querida ten que emigrar a América, Balbino síntese máis solo ca nunca. Pero pronto vese obrigado, por mor dunha discusión a abandonar a súa familia e buscarse el só a vida. O único que o mantén con ilusión para seguir vivindo son esas cousas insignificantes para os ollos dun adulto, pero tan importantes para un neno.

3º-4º ESO

Coa tecnoloxía Koha